محله ابیوردی شیراز

محله ابیوردی یکی از محله‌های قدیمی و با اصالت شهر شیراز است که در منطقه ۱ شهرداری واقع شده است. این محله با بافت تاریخی، کوچه‌های باریک و خانه‌های قدیمی، هویت فرهنگی و اجتماعی خاصی را در خود جای داده است.

موقعیت جغرافیایی

ابیوردی در شمال غربی شیراز قرار دارد و از شمال با خیابان‌های شهید مختاری و نوآوران، از شرق با بلوار دانشجو، خیابان دانشگاه و خیابان شهدای ابیوردی، از جنوب با خیابان پل نمازی، خیابان ساحلی غربی و بلوار شهید آوینی و از غرب با خیابان دانش آموز، بلوار شهید مطهری شمالی، بلوار شهید چمران، خیابان چمران بیست و ششم، خیابان فرزانگان، خیابان هنروران و خیابان سوم خرداد محدود می‌شود. این محله با محله‌های پردیس ارم، قصرالدشت، ارم، چوگیا، نشاط و رحمت‌آباد مجاورت دارد.

تاریخچه و وجه تسمیه

نام «ابیوردی» برگرفته از «ابیورد» (Abiward یا Abivard) است، شهری باستانی در خراسان قدیم که امروز در ترکمنستان قرار دارد. بسیاری از مردمان این ایل در دوره‌های مختلف تاریخی، به دلایل سیاسی، اقتصادی یا امنیتی، از خراسان به مناطق مرکزی و جنوبی ایران کوچ کردند. این ایل در مناطق مختلفی از جمله فارس، کرمان و یزد سکونت داشته‌اند و به مرور زمان نام خود را به محله‌های مختلف منتقل کرده‌اند.

ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی

محله ابیوردی با بافت مسکونی متنوع، دسترسی آسان به مراکز مهم شهر و فضای سبز فراوان، گزینه مناسبی برای سکونت محسوب می‌شود. مردم این منطقه ارزش‌های فرهنگی بالایی دارند و بر اساس ادب و احترام برخورد می‌کنند. این محله معمولاً دارای خانواده‌های بزرگ و پر شور است و مردم آن به سنت‌ها و رسوم فرهنگی قدیمی شهر شیراز پایبند و به آن‌ها احترام می‌گذارند. علاوه بر این، در این منطقه هنر و ادبیات دارای ارزش بالایی است و مردم به شکل‌های مختلفی از هنرهای مختلف مانند موسیقی، شعر و نقاشی علاقه‌مندند.

دسترسی‌ها و امکانات

محله ابیوردی به دلیل موقعیت مکانی مناسب، دسترسی خوبی به حمل‌ونقل عمومی دارد. ایستگاه‌های اتوبوس متعددی در این محله فعال هستند و نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به این منطقه، ایستگاه مترو نمازی است. همچنین، این محله به مراکز آموزشی، درمانی و تجاری مهمی مانند بیمارستان حافظ، استخر انقلاب و دانشگاه‌های مختلف نزدیک است.

فضای شهری و معماری

بافت محله ابیوردی ترکیبی از کوچه‌های باریک و پله‌ای و خانه‌هایی با معماری قدیمی است که حال و هوای گذشته را زنده نگه داشته و بخشی از هویت فرهنگی شیراز به‌شمار می‌رود. این محله نه تنها مکانی برای زندگی، بلکه گنجینه‌ای زنده از تاریخ مردمی و معماری بومی شیراز است.