دروازه اصفهان یکی از محله‌های تاریخی شهر شیراز است که با نام قدیمی‌تر «دروازه استخر» نیز شناخته می‌شود. این محله در بخش شمالی شهر واقع شده و به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش در مسیر جاده‌های منتهی به اصفهان و تهران، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. دروازه اصفهان در گذشته به عنوان یکی از ورودی‌های اصلی شهر شیراز به شمار می‌رفت و به همین دلیل به این نام معروف شده است.
ویژگی‌های تاریخی و فرهنگی
محله درب شاهزاده: دروازه اصفهان در محله بزرگ درب شاهزاده قرار دارد که یکی از مهم‌ترین محله‌های شیراز قدیم بوده است. این محله به دلیل وجود بازار وکیل، بناهای حکومتی زندیه و دروازه اصفهان که ورود و خروج شهر شیراز به سمت شهرهای اصفهان و تهران بوده، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.
مقبره علی بن حمزه: در نزدیکی این محله، مقبره علی بن حمزه قرار دارد که از نوادگان پیامبر اسلام و فرزندان امام موسی کاظم (ع) است. این مکان مذهبی از جاذبه‌های تاریخی و مذهبی شیراز به شمار می‌رود.
مسجد حاج غنی: این مسجد که در ابتدای بازار وکیل واقع شده، مربوط به دوره قاجار است و توسط حاج غنی، جد بزرگ خانواده غنی‌زاده به شهر شیراز هدیه شده است. این بنا در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۰۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پل علی بن حمزه: این پل تاریخی مربوط به دوره زندیان است و در فاصله ۵ کیلومتری دروازه قرآن شهر شیراز و حد فاصل مقبره امام زاده علی بن حمزه شیراز و بازار وکیل‌الرعایا قرار دارد. این پل بر روی رودخانه خشک قرار دارد و در زمان فرمانروایی آل بویه بر روی این رودخانه احداث شده و بارها مورد مرمت قرار گرفته است.
موقعیت جغرافیایی
دروازه اصفهان از ضلع غرب به محله موردستان و از ضلع شرق به خیابان شهناز و منتهی‌الیه دروازه سعدی متصل است. از سمت جنوب به بازار وکیل شمالی (بازار نو) و از سمت شمال به پل علی بن حمزه و راه ورودی به دروازه قرآن و جاده اصفهان ختم می‌شود. به همین دلیل از ایام دور به دروازه اصفهان معروف شده است.
وضعیت کنونی
امروزه، دروازه اصفهان به عنوان یکی از محله‌های تاریخی شیراز شناخته می‌شود و بافت قدیمی خود را حفظ کرده است. اگرچه تغییرات شهری در این منطقه صورت گرفته، اما هنوز هم می‌توان آثار و نشانه‌های تاریخی این محله را مشاهده کرد.
